امسال بهار شیراز باز هم از میانه بهمن با شکفتن اولین شکوفه‌ها بر تن درختان بادام و گل دادن درختان نسترن و سیب، آمد؛ بهاری که کوی و برزن را مملو از عطری بهشتی کرد و بار دیگر پیوند ناگسستنی بهار و گل با شیراز را به خاطر آورد.
کد خبر: ۸۳۲۲۲۷
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۲:۵۶ 18 March 2020

تابناک فارس به نقل از ایسنا:بهار که می‌شود نمای زیبای درختان به گل نشسته در هر گوشه از شیراز جنت طراز چشم می‌نوازد و بوی مست کننده بهار سیب و بادام و نسترن و ... هر طبعی را با لطافت می‌نوازد؛ هر چند بهار امسال، خلوتی بی سابقه شیراز، این شهر را اندکی دلگیر کرده اما رستن گل و گیاه نشان از تداوم زندگی دارد و امید را در دلها زنده نگاه داشته است.

شیراز در بهار به واقع تکه‌ای از بهشت است که جلوه‌ای از درختان به برگ و بار نشسته و شکوفه‌های سفید و گل بهی و ابلق را به رخ رهگذران می‌کشاند؛ بهشتی که رد باد در میان درختان سربه فلک کشیده باغ‌های زیبا و صدای جاری نهرهای آن ترنم موسیقای زندگی را در گوش هر انسانی زمزمه می‌کند.

قصردشت و باغ‌های باقیمانده آن در این ایام سخت و روزگاری که کروناویروس، امان از مردم بریده، آرامش بخش ترین نقطه عالم است؛ آنجا که رنگ و بو و موسیقی با هم در آمیخته و امید را به جان آدمیان تزریق می‌کند. باغ‌هایی مملو از شکوفه و گل‌های سنبل و نرگس و بنفشه و ... که تصویر آن از توان هر قلمی خارج است.

تمام جان شیراز به همین باغ‌های اندکی است که اگرچه از دست باغ خواران و زیاده طلبان برج و بارو ساز، در امان مانده و جان بدر برده‌اند اما رد زخم سیمان و ساختمان‌های بلند و کوتاه، بر تنشان نشان‌هایی عمیق بر جای گذاشته است. باغ‌هایی که هم جان می‌بخشند و هم روح را جلا می‌بخشند.

یکی از این باغ‌های فرحناک، در میانه کوچه ١٥ قصردشت جا خوش کرده، باغی که پشت دیوارهای گلی‌اش، بستری از گل فرش شده و شمیم عطر گلها، هر بیننده‌ای را مسحور و مغلوب خود می‌کند؛ باغی مملو از بوی عطر نرگس و سنیل و لاله و ... رایحه‌هایی که فضا را آکنده از عشق و امید کرده است.

 

مختاری، کهنه باغداری که همنشینی با گل، لبخندی ماندگار بر صورتش کاشته، در گفت و گو با ایسنا، از نزدیک به 5 دهه تجربه باغداری و پرورش گل می‌گوید؛ اندوخته‌ای که می‌تواند مسیری را پیش روی بسیاری از جوانان بگشاید تا هم سرمایه بیندوزند و هم روح و جسم را جلا بخشند. تجربه‌ای ارزشمند از پرورش انواع گل‌های پیازی به اشکال دیم و نیمه دیم.

او با بیان اینکه شش ماه دوم سال در این باغ گل‌های نرگس، لاله، زنبق، سنبل، گلایل مینیاتوری، نرگس ایرنی و هلندی تولید می‌شود، گفت: شش ماه دوم سال گل ریز در این باغ داریم که می‌تواند تمام نیازهایی روز از جمله بیکاری را پوشش دهد. در صورت توجه در این شش ماه می‌توانیم شاهد فعال شدن شش صنعت باغداری، تولید پیاز، گل، عطر و اسانس گیری، گردشگری و زنبور داری باشیم.

مختاری با بیان اینکه نه تنها در این باغ که تمام باغ‌های شیراز این استعداد را دارند، گفت: چون گل‌ها به صورت تصاعدی زیاد می‌شوند، احتیاجی به آوردن پیاز نیست.

او ادامه داد: با تولید پیاز گل‌ها، نیازی به ورود پیاز به کشور نیست و در صورت توسعه این مهم صرفه جویی ارزی انجام می‌شود و در مرحله بعدی ارز آوری هم خواهیم داشت در حالی که ظرفیت مغفول مانده است.

مختاری با تاکید بر اینکه باغداران باید اشتیاق کار داشته باشند، گفت: با تملک باغ‌ها توسط شهرداری اشتیاقی برای مردم باقی نمی‌ماند و چون ثباتی در مالکیت وجود ندارد، باغدار هم رغبتی برای رسیدگی به باغ ندارد.

او مشکلات سیستم آبیاری باغ‌ها را از مشکلات مهم و اساسی باغ‌های شیراز عنوان کرد که همچون گذشته به روش قدیمی و به صورت استفاده از آب نهر و جوی‌های آب‌ها، آبیاری می‌شوند.

این باغدار شیراز خاطرنشان کرد: در حالی که باید از آبیاری بارانی و قطره ای برای جلوگیری از هرز آب در باغ استفاده شود اما همچنان به روش قدیمی این کار انجام می‌شود.

او تغییر اقلیم و گرمای زودرس را از دیگر مشکلات خواند و گفت: بسیاری از محصولات مانند گردو دیگر در این نوع باغ‌ها جواب نمی‌دهد چون آب زیادی مورد نیاز است به جای آن به کشت بادام، انجیر و انگور که نیاز آبی کمتری دارند و به صورت دیم می‌توانند نگه داری شوند و بهره وری بیشتری هم دارند، روی آورده‌ایم.

مختاری گفت: هم‌اینک و در آستانه فصل بهار دو طبقه گل در این باغ خودنمایی می‌کند، یکی از بالا و با شکوفه‌های بادام و زردآلو و یکی هم پایین با گل‌هایی که باغ را پوشانده‌اند.

 دل کندن از بهشتی مملو از گل و عطر مست کننده یاس، نرگس و سنبل و لاله، سخت می‌نماید، باغی که می‌تواند الگویی مناسب برای ایجاد بسترهای اشتغال مبتنی بر داشته‌های بومی فراهم کند؛ بی نیاز از اغیار. بستری برای کسب درآمد و زندگی.

 

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار